Firma od początku istnienia zajmuje się zagadnieniami związanymi z badaniami podłoża gruntowo – wodnego związanego z różnymi aspektami prowadzonych prac.
Geologia inżynierska - jeden z działów geologii, wydzielona jako samodzielna nauka w latach 20. XX w. Zajmuje się badaniem środowiska geologicznego, jego zmienności i ewolucji dla potrzeb planowania przestrzennego i regionalnego, oraz projektowania, wykonawstwa i eksploatacji obiektów budowlanych.
Geologia inżynierska określa warunki wodno-gruntowe dla potrzeb posadowienia obiektów budowlanych. Głównym przedmiotem badań geologii inżynierskiej w Polsce są osady czwartorzędowe, ponieważ grunty tego wieku pokrywają ok. 80% powierzchni Polski. W przeważajacej części są to osady polodowcowe (gliny morenowe, piaski i żwiry wodnolodowcowe) oraz zastoiskowe (pyły, gliny pylaste, iły) poza tym osady rzeczne (piaski facji korytowej, mady), osady eoliczne (piaski wydmowe, lessy) oraz osady organiczne (torfy, namuły, gytie).
Badania i studia geologiczno-inżynierskie są prowadzone dla potrzeb projektów:
budownictwa mieszkaniowego, usługowego i przemysłowego,
infrastruktury publicznej i przemysłowej (oczyszczalnie ścieków, ujęcia wód, wodociągi, gazociągi, ropociągi, systemy kanalizacyjne, tunele (kolejowe i drogowe), kanały, zapory, linie kolejowe, linie metra, drogi, mosty, lotniska, porty, bazy i obiekty wojskowe itp.),
kopalni z towarzyszącą infrastrukturą,
rezerwatów i programów ochrony środowiska,
inżynierii wybrzeża, zabezpieczeń stabilności klifów i nabrzeży,
Typowe zagrożenia geologiczno-inżynierskie oceniane poprzez geologów inżynierskich to między innymi:
grunty "słabonośne" - organiczne, nasypowe-niebudowlane, spoiste w stanie miękkoplastycznym, niespoiste w stanie luźnym,
zmienność warunków geologiczno-inżynierskich w podłożu projektowanego obiektu,
wody gruntowe - zwierciało wody położone w strefie powyżej projektowanego poziomu posadowienia, agresywne chemicznie w sposunku do betonu i stali, możliwość przekroczenia wartości krytycznej spadku hydraulicznego (np. w czasie prowadzenia odwodnienia)
ekspansywność, pęcznienie, zapadowość,
zjawiska krasowe,
zaburzenia glacitektoniczne,
rozrywanie na sejsmicznie aktywnych uskokach,
zagrożenia sejsmiczne (wstrząsy, upłynnienie gruntu, poziome rozrywanie, tsunami i seiche),
zagrożenia związane z osuwiskami, obrywami skalnymi, spływami błotnymi i lawinami, niestabilnością skarp i erozją,
kurcznie i pęcznienie gruntów,
zapadanie się gruntu (z powodu eksploatacji wód gruntowych, zapadania się pustek podziemnych, kawern, jaskiń, rozkładu gruntów organicznych i ruchów tektonicznych),
zagrożenia związane z aktywnością wulkaniczną,
Geolog inżynierski lub geotechnik mogą być również poproszeni o ocenę warunków dla głębokich wykopów i prac ziemnych jak i ocenę wpływu na otoczenie wibracji wynikających z tych robót.
Metod badań stosowane przez geologów to między innymi:
Badania terenowe:
kartowanie geologiczne - opis struktur geologicznych, formacji geologicznych, gruntów i zagrożeń,
wiercenia geologiczne - opis profilu geologicznego, obserwacje wody w otworze, pobór prób
sondowania - pomiary wykonywane in situ przy pomocy urządzeń technicznych zwanych sondami. Sondowania mogą mieć charakter
sondy dynamiczne (dawniej SD): sonda lekka DPL (dawniej SL, SD10), średnia DPM (d. SD-30), ciężka DPH (d. SD-50), super ciężka DPSH (d. SC, SD-63,5)
sonda CPT, CPT(U)
dylatometr Marchetti'ego – DMT
presjometr Menarda – PMT
badania powierzchniowe np. próbne obciążenie w badanich CBR lub przy użyciu płyty statycznej (VSS) lub płyty dynamicznej (VD)
określanie współczynnika filtracji (np. próbne pompowanie, zalewanie otworu, BAT)
wkopy, odkrywki, szurfy
badania geofizyczne (takie jako refreakcji sejsmicznej, oporności elektrycznej, georadarowe (GPR), magnetometryczne, elektromagnetyczne).
Badania laboratoryjne:
badania właściwości fizycznych gruntów (np. uziarnienie, wilgotność, granice konsystencji, ciężar objętościowy)
badania własności mechanicznych (np. badania trójosiowe, ścinanie bezpośrednie)
badania odkształcalności gruntów (np. badanie edometryczne)
Prace terenowe zazwyczaj kończą się analizą danych i przygotowaniem dokumentacji geologiczno-inżynierskiej, geotechnicznej czy hydrogeologicznej. Dokumentacja Geologiczno-inżynierska opisuje cele, metody, źródła danych, przeprowadzone badania, uzyskane dane oraz model budowy geologicznej z uwzględnieniem własności geotechnicznej badanego obszaru a także zalecania dla projektu.
